Still working to recover. Please don't edit quite yet.

Jose Manuel de los Reyes González de Prada y Ulloa

From Anarchopedia
Jump to: navigation, search

José Manuel de los Reyes González de Prada, beter bekend onder de naam Manuel González Prada (Lima, 5 januari 1844 - Lima, 22 juli 1918), staat bekend als één van de belangrijkste Peruaanse (anarchistische) denkers en schreef talloze essays, krantenartikelen, moderne poëzie en filosofische verhandelingen. Hij was afkomstig uit een welvarend en aristocratisch gezin, maar ontwikkelde zich van een hervormingsgezinde top-politicus naar belangrijk filosoof en inspirator van de sociaal-politieke strijd in Peru. Na terugkeer uit Europa was hij een uitgesproken anarchistisch denker, schreef in diverse anarchistische kranten en hield toespraken en spreekbeurten. Hij was de belangrijkste originele denker over emancipatie van de arbeider, inspirator voor de etnische bevolkingsgroepen en van het feminisme in Peru. Peru ontwaakte na eeuwen van lethargie en aristocratie.

Peruaans mutualisme stond vanaf 1850 aan de basis van een bredere anarchistische beweging, die voornamelijk gevoed werd door berichten van de Argentijnse FORA. Manuel González Prada was persoonlijk tijdens zijn zeven-jarige verblijf in Europa en in met name Parijs onder sterkere invloed komen te staan van het anarchisme. In 1908 werd de eerste 8-urige werkdag ingevoerd na een succesvolle staking door één der secties van de Peruaanse anarchistische arbeidersbeweging. Tien jaar later in 1918 werd de 8-urige werkdag bereikt, na de inzet van een nationale anarcho-syndikalistische staking. In dat zelfde jaar overleed Manuel González Prada.

De regering zag zich genoodzaakt om de oligarchische staat om te vormen en zich voor het eerst in haar geschiedenis actiever bezig te gaan houden met de 'sociale kwestie' om de groeiende anarchistische beweging in toom te houden. De repressie begon reeds in 1910, maar bereikte een voorlopig hoogtepunt in 1919. Spoedig werden voor de anarchisten en de anarcho-syndikalisten vele juridische en politieke blokkades opgeworpen. Hierdoor ontstond er ruimte voor twee leerlingen van Manuel González Prada. Het Peruaans communisme o.l.v. José Carlos Mariátegui en voor de Peruaanse populistische APRA grondlegger Haye de la Torre. De Kerk versterkte de positie van haar vakbonden, de grootgrondbezittende aristocratie moderniseerde geleidelijk en met behulp van het kapitaal van buitenlandse bedrijven werd de Staat omgevormd tot een ('fascistische') corporatistische Staat. Door de repressie en het corporatisme werd verdere ontwikkeling van het anarcho-syndikalisme in Peru onderdrukt. Anarchisme verdween ook meer uit het politieke straatbeeld door de opkomst van politieke partijen, zoals Peruaanse communisten en (nationalistische) APRA populisten.