Difference between revisions of "Geld"

Revision as of 11:38, 21 February 2008

In de traditionele geldeconomie is geld is een universeel ruilmiddel. Het wordt gebruikt als intermediair om verschillende soorten goederen en diensten tegen elkaar te kunnen ruilen. Het is daardoor ook een manier om de waarde van twee producten te vergelijken, en om waarde te kunnen opslaan (te sparen).

Geld bestaat in twee vormen: chartaal geld (contant geld: munten en bankbiljetten) en giraal geld (niet-tastbaar geld, zoals het geld op bankrekeningen).

Uit de aard der zaak is geld nauw verweven met het idee van particuliere eigendom. Veel anarchisten staan dan ook een economie zonder geld voor. Een initiatief in die richting zijn de Weggeefwinkels, waar iedereen spullen kan brengen en komen halen.

Geld zou vervangen kunnen worden door wederdienst, iets wat iedereen bezit en niet leidt tot een slechte verdeling; zo kan het niet zo zijn dat slechts enkelen alles in handen hebben en de rest niks.

Geld is was vroeger puur materialistisch. Ze konden het voelen en er naar kijken waardoor men echt het gevoel had dat men iets met 'waarde bij zich had'.Terwijl geld alleen niets waard is.

Maar het idee dat geld echt een waarde had drong door. Zo zijn mensen zelfzuchtiger beginnen worden en waren ze bereid hard(er) te werken voor dat geld. De autoriteiten konden er dan van profiteren dat men maar weinig kon beginnen zonder dat geld. Eens het geld ingeburgerd is is het makkelijker om stukken van die 'waarde' van de burgers (samenleving) af te pakken. Soms subtieler, soms niet. Als mensen dat doorhebben beginnen ze te protesteren. Maar daar heeft de staat al middeltjes voor gevonden zodat de burgers blindelings voortdeden met wat van hun velangd werd. Maar ook door het 'geld' dat ze van de mensen afpakten tegen hun eigen te gebruiken: Wie anders denkt of doet zal de 'mannetjes'(politie) op zich af krijgen die met uw eigen geld betaald worden. Ook gebrekkige communicatieverbindingen zorgen ervoor dat de burger niet te weten komt wat hij wil maar ook zijn klachten niet aankomen. Zodoende: De staat is de boer en wij zijn de varkens die in de modder werken.